Ne yazık ki günümüzde bir medeniyetin gerçek değerini ölçerken kullandığımız kıstasların büyük bir kısmı maddi ölçütlerle sınırlı kalmış durumdadır. Bu değerlendirme biçimi, egemen kültürün etkisi altında şekillenirken olayın insanî boyutunu neredeyse tamamen göz ardı eder. Görmezden gelinen insanî yön, ancak zaman zaman yaşanan derin psikolojik sarsıntılarla kendini belli eder. Ne var ki o vakit, çürümüş Amerikan medeniyetinin yüzeyselliği ve insaniyetten uzak oluşu tüm çıplaklığıyla ortaya çıkar.
Maddi unsurlar, esasen insanın benimsediği değerleri hayata geçirmesi için birer araçtan ibarettir. Manevi değerler yüksek olduğunda, maddî imkânlar insanlığın yararına kullanılır. Ancak bu değerler yozlaşırsa, aynı imkânlar insanlığı felakete sürükleyen bir yıkım aracına dönüşür.
Nitekim aslolan, araçlar değil; insanın peşinden gitmesi gereken değerlerdir. Bu nedenle Amerika’nın maddî gücüne, teknolojik buluşlarına ya da yıkım araçlarına hayran kalmak yerine, onun hedeflerine ve dayandığı temellere bakmalıyız. Ancak bu şekilde Amerika’nın “gerçek medeniyetini” hakkıyla değerlendirebiliriz.